Zamek w Łańcucie wzniesiony w XVII w. zamek był wielokrotnie przebudowywany - obecne
budowle i park mają wygląd, jaki nadano im na przełomie XIX i XX
w., wnętrza jednak reprezentują różne style - od barokowego po eklektyzm i
secesję. Już w okresie międzywojennym były one udostępniane do zwiedzania,
a od 1944 r. zamek jest największym w naszym kraju muzeum-rezydencją.
Salony, jadalnie, sala balowa, apartamenty prywatne i przeznaczone dla
gości urządzone zostały dobranymi do wystroju architektonicznego meblami,
dziełami sztuki i rzemiosła (srebrami, porcelaną z Miśni, Wiednia i Delft,
fajansami z Nieborowa, szkłem polskim). Znalazła w nich miejsce kolekcja
zegarów z XVII-XIX w. oraz zabytkowych instrumentów muzycznych. Nie brak
też pokoi Tureckich i Chińskich, w których eksponowane są zabytki sztuki i
kultury Wschodu (m.in. wyroby z brązu, laki,
porcelana,
tkaniny). W Korytarzu Parterowym i Białym na I piętrze znajduje się
galeria portretów rodzinnych Potockich i Lubomirskich, natomiast w
Korytarzu Czerwonym - galeria malarstwa zachodnioeuropejskiego. Skrzydło
południowe zamku zajmuje galeria rzeźb, wśród których znajduje się cenny
marmurowy posąg Antonia Canovy, przedstawiający Henryka Lubomirskiego jako
Amora. Piękno wnętrz reprezentacyjnych podkreślają słynne intarsjowane
posadzki łańcuckie. Jedną z największych atrakcji Łańcuta jest Powozownia,
w której zgromadzono unikatowy w skali Europy zbiór ponad 70 zabytkowych
pojazdów konnych z końca XVIII i początku XIX w. - paradnych i podróżnych
karet, różnych typów powozów itp. Uzupełnieniem tej ekspozycji jest
wystawa ozdobnych.
/więcej fotografii/ |